Zapalenie ścięgna Achillesa
Ścięgno Achillesa (inaczej ścięgno piętowe) jest największym ścięgnem człowieka. Do jego zapalenia dochodzi najczęściej w wyniku nadmiernego przeciążenia. Czynnikami predysponującymi mogą być również choroby ogólnoustrojowe.
Często schorzenie to dotyczy osób uprawiających sport.
Objawy
Do podstawowych objawów należą dolegliwości bólowe okolicy tylnej goleni, zlokalizowane nieco powyżej kości piętowej. Czasem dołącza się obrzęk i wzmożone ucieplenie tej okolicy. Często współistnieje przykurcz ścięgna, który jednocześnie przy braku ograniczenia aktywności sportowej sprzyja rozwojowi choroby. Bardzo często na początku choroby pacjenci podają ból i sztywność okolicy ścięgna Achillesa po wstaniu z łóżka, które w trakcie dnia ustają. Z czasem dolegliwości utrzymują się przez większą część dnia, a pacjenci chcąc ich uniknąć stosują obuwie z uniesieniem pięty (buty na obcasie, podkładki pod piętę)
Rozpoznanie
Rozpoznanie opiera się na typowym wywiadzie i badaniu klinicznym. Najczęściej występuje ból oraz obrzęk około 6-8 cm od przyczepu ścięgna do kości piętowej. Często ścięgno w tym miejscu jest poszerzone. Celem potwierdzenia rozpoznania i określenia stopnia zaawansowania choroby wskazane jest wykonanie badań dodatkowych, takich jak USG lub MRI.
Leczenie
Początkowo leczenie powinno być nieoperacyjne. Stosuje się leki przeciwzapalne (miejscowo i ogólnie) oraz rehabilitację (np. fizykoterapia, terapia manualna, specjalne tapingi odciążające ścięgno). Pomocne są stosowane czasowo ortezy unoszące piętę, a przez to redukujące napięcie ścięgna. Dodatkowo, w przypadku przykurczu ścięgna można stosować na noc specjalne ortezy rozciągające (tzw. night splint).
Zaleca się znaczne ograniczenie aktywności fizycznej i sportu. Czasami, w przypadkach przewlekłych stosuje się unieruchomienie kończyny w opatrunku gipsowym lub specjalnej ortezie.
Leczenie nieoperacyjne można wspomóc stosowaniem iniekcji czynników wzrostu (tzw. żel bogatopłytkowy, PRP)
Nieleczone zapalenie ścięgna Achillesa, poprzez osłabienie ścięgna, może przyczynić się do jego zerwania, nawet podczas codziennych aktywności. Obustronne, nawracające lub współistniejące ze stanem zapalnym innych przyczepów ścięgnistych, zapalenia ścięgna Achillesa są wskazaniem do konsultacji reumatologicznej.
W przypadku braku skuteczności leczenia zachowawczego, stosuje się leczenie operacyjne. W zależności od zaawansowania zmian wykonuje się różne rodzaje operacji od prostego oczyszczenia, aż do skomplikowanych zabiegów rekonstrukcyjnych z odczepieniem przyczepu ścięgna Achillesa od kości piętowej i ponownym jego przymocowaniem za pomocą specjalnych implantów. Dodatkowo, w przypadku rozległego zapalenia, znacznie osłabiającego strukturę ścięgna, stosuje się wzmocnienie innym ścięgnem lub specjalnym biokompatybilnym materiałem.