Rehabilitacja w nerwiaku Mortona
Neuralgią (nerwiakiem) Mortona nazywamy stan, w którym dochodzi do zmian zapalnych i zwyrodnieniowych w obrębie nerwu międzypalcowego wspólnego. Zmiany te spowodowane są najczęściej długotrwałym podrażnieniem włókien nerwowych. Do takiej sytuacji dochodzi często w przypadku płaskostopia poprzecznego, gdzie przestrzenie międzykostne są zacieśnione, a tkanki wokół mechanicznie podrażniane.
Miejscem najczęstszego występowania przez nerwiak Mortona jest II i III przestrzeń międzypalcowa. Objawem jest piekący ból występujący po podeszwowej stronie, który może promieniować w stronę palców.
Rozpoznanie nerwiaka Mortona opiera się przede wszystkim na dokładnym badaniu i wykonaniu testów klinicznych.
W pierwszej kolejności próbą leczenia jest wdrożenie fizjoterapii, w przypadku jej niepowodzenia stosuje się leczenie operacyjne połączone z rehabilitacją pooperacyjną.
Leczenie rehabilitacyjne należy rozpocząć od doboru odpowiedniego obuwia, tzn. miękkiego, dobrze amortyzowanego, obszernego i na płaskiej podeszwie. Niewskazane jest obuwie z wąskim noskiem i na obcasie, gdyż może nasilać dolegliwości. Dodatkowo wskazane jest zastosowanie wkładek ortopedycznych w celu odciążenia uciśniętych struktur i odpowiedniego rozdysponowania nacisków na powierzchnię podeszwową stopy. Rehabilitacja obejmuje m.in.: terapię manualną, mającą na celu rozluźnienie struktur w obrębie stopy i łydki, ćwiczenia wzmacniające siłę mięśniową stopy i goleni oraz propriocepcję. Istotną częścią postępowania rehabilitacyjnego jest działanie wspomagające fizykoterapii: jonoforezy z leku przeciwbólowego i przeciwzapalnego, laseroterapii oraz pola magnetycznego. W celu uzyskania lepszych efektów stosuje się również kinesio taping.
Rehabilitacja rzadko przynosi trwałą poprawę i na ogół Pacjenci wymagają leczenia operacyjnego.