Skręcony staw skokowy to bardzo częsta kontuzja sportowa. Może powstawać w wyniku wygięcia stopy na przykład podczas szybkiego marszu gdy źle postawimy stopę, lub podczas treningu poprzez gwałtowne hamowanie, które doprowadza do skręcenia stopy. Przyczyną skręconego stawu skokowego mogą być także liczne mikrourazy. Skręcony staw skokowy objawia się dolegliwościami bólowymi, wystąpieniem obrzęku i zaczerwienia oraz siników w tym miejscu, niestabilnością oraz ograniczonym zakresem ruchu. Skręcony staw skokowy klasyfikuje się według skali określającej poziom uszkodzenia. Skala jest czterostopniowa. Stopień 1 oznacza naciągnięcie więzadeł, stopień 2 rozwłóknienie, stopień 3 rozerwanie, a stopień 4 rozerwanie z uszkodzeniem struktury kostnej. Rodzaj uszkodzenia i dopasowanie do odpowiedniego stopnia urazu dokonywane jest przy użyciu metod diagnostycznych takich jak badanie fizykalne, badanie RTG oraz badanie rezonansu magnetycznego. W zależności od stopnia i od rodzaju uszkodzenia stosowane jest inne leczenie stawu skokowego. Najczęściej jednak jest to albo rehabilitacja albo w cięższych przypadkach leczenie ultradźwiękami i przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Po etapie leczenia stawu skokowego bardzo ważna jest rehabilitacja, która pomaga zmniejszyć dolegliwości bólowe oraz obrzęk, wpływa znacząco na poprawę stabilności stawu skokowego oraz zmniejsza ryzyko kolejnych urazów w przyszłości. Początkowym stadium rehabilitacji w przypadku skręconego stawu skokowego jest wykonywanie prostych ćwiczeń izometrycznych, bez obciążenia. Kolejnym etapem są ćwiczenia obejmujące całą kończynę dolną oraz ćwiczenia wytrzymałościowe. Ważne jest aby chronić stopę i zabezpieczyć ją przed ewentualnymi kolejnymi urazami, w tym celu stosowane są specjalne szyny lub wykorzystywany jest po prostu bandaż. Warto jednak pamiętać, że zbyt wcześnie rozpoczęte ćwiczenia mogą zrobić krzywdę i doprowadzić do jeszcze większego urazu stawu skokowego.