Dodatkowa kość łódkowata
Kość łódkowata jest najczęściej występującą kością dodatkową w obrębie ludzkiej stopy. Znajduje się po stronie przyśrodkowej stępu w okolicy przyśrodkowej kości łódkowatej. Może pojawić się zarówno tylko w jednej, jak i w obu stopach. Czasami objawy nie są spowodowane obecnością kości łódkowatej dodatkowej, lecz przerośniętą guzowatością kości łódkowatej.
Jednakże, niektóre osoby w okresie dojrzewania, wyczuwać mogą guza po stronie przyśrodkowej stępu. Zmiana ta może być bolesna i może wywoływać utrudnienia w doborze obuwia. Czasami połączenie więzozrostowe pomiędzy kością łódkowatą i kością łódkowatą dodatkową może stać się bolesne po urazie (najczęściej urazie skrętnym). W takim przypadku dolegliwości są zwykle duże i mają charakter przewlekły. Rozpoznanie stawia się na podstawie badania radiologicznego, niekiedy wspartym przez badanie TK lub rezonansu magnetycznego.
Rozróżnia się trzy typy tej choroby:
- Typ I jest przeważnie asymptomatyczny. Jest to niewielka kostka dodatkowa położona ku tyłowi;
- Typ II to wyraźna kostka dodatkowa w przedłużeniu kości łódkowatej;
- Typ III to przerośnięta kość łódkowata, przyjmująca kształt rogu.
Podstawą postępowania w przypadkach objawowej kości łódkowatej dodatkowej jest fizykoterapia oraz stosowanie wkładek zabezpieczających kość przed nadmiernym uciskiem. Niektórzy autorzy zalecają także czasowe unieruchomienie kończyny w opatrunkach gipsowych, ponieważ dolegliwości bólowe wiążą się z istnieniem odczynów zapalnych powodowanych uciskiem kości.
Można zastosować również zabiegi przeciwzapalne jak krioterapia, jonoforeza, pole magnetyczne. Przy istnieniu bolesnego połączenia więzozrostowego można je ostrzyknąć osoczem bogatopłytkowym lub sterydem.