Orthokine to autologiczna terapia stosowana od 1998 roku w leczeniu zwyrodnień, zapalenia stawów, a także zwalczająca bóle pleców (krzyża), które są skutkiem zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, stawów międzykręgowych oraz stanów zapalnych korzeni nerwowych. Jak wykazały badania, terapia jest również skuteczna klinicznie w przypadku urazów mięśni i ścięgien.
Terapię opracowali niemieccy naukowcy i opisana została w wielu renomowanych naukowych periodykach – stosuje się ją z powodzeniem od wielu lat. Mieszanina autologicznych białek surowicy (Orthokine), którą podaje się do organizmu, jest wolna od obcych dla organizmu substancji. W trakcie przeprowadzania terapii pacjentowi podaje się mieszaninę autologicznych białek surowicy, które zostały wytworzone z jego własnej krwi. Metoda ta przywraca stan równowagi miejscu, które zostało zmienione zapalnie, z kolei proces zapalny oraz postępujące niszczenie tkanek zostają zahamowane albo całkowicie powstrzymane.
Terapię Orthokine stosuje się w miejscu, które dotknięte jest procesem zapalnym wywołanym przez zmiany degeneracyjne stawów – dzięki terapii zahamowane zostają zachodzące zmiany oraz zostaje usunięty ból.
Pierwszy etap na polega na pobraniu krwi, przy pomocy specjalistycznej strzykawki (EOT II), z żyły ramiennej pacjenta. Dzięki specjalnej konstrukcji strzykawki następuje proces w którym określone komórki pobranej krwi zostają pobudzone do produkcji właściwego białka przeciwzapalnego antagonisty – receptora interleukiny-1 (IL-1Ra), powstrzymującego procesy zapalne w miejscu wstrzyknięcia. Terapia Orthokine charakteryzuje się tym, że antagonista receptora interleukiny-1 pozyskiwany jest bez innych, obcych dla organizmu substancji. Uzyskaną w taki sposób surowicę wstrzykuję się następnie w chory staw pacjenta, od którego została pobrana krew.
Intereleukina-1 (IL-1) to białko przekaźnikowe – substancja ostrzegająca komórki organizmu o urazie czy zakażeniu. Właśnie zapalenie będzie reakcją organizmu na uszkodzenie. Stan zapalny, który trwa dłużej niż kilka dni przechodzi w stan przewlekły. Białka przekaźnikowe, w tym antagonista receptora interleukiny-1 (IL-1Ra) mają za zadanie zahamować stan zapalny. U osób, u których będzie nasilał się proces zapalny związany z destrukcją stawów zostaje zaburzona równowaga (homeostaza) pomiędzy interleukiną-1 a antagonistą receptora interleukiny-1 na niekorzyść tego drugiego. Efektem jest nasilający się proces zapalny.
Zarówno skuteczność terapii Orthokine, jak i jej tolerancja przez organizm sprawdzono klinicznie oraz naukowo potwierdzono w trakcie badań klinicznych. Ta naturalnie biologiczna terapia stanowi osiągnięcie ortopedii molekularnej opierając się na wnikliwej obserwacji pacjentów, a także długoletnich badaniach, rezultatach i wynikach testów przedklinicznych i badań klinicznych oraz doświadczeniach lekarzy i analizie międzynarodowej w specjalistycznej literaturze. Terapię stosuje się od 1989 roku w 488 licencjonowanych ośrodków na całym świecie. Do tej pory zostało wykonanych prawie 483 tysiące wstrzyknięć surowicy.
Etapy terapii Orthokine:
– Zostaje pobrana krew z żyły ramiennej pacjenta,
– Syntezowanie białek ochronnych w trakcie inkubacji krwi pacjenta,
– Wytworzenie “Autologicznej Kondycjonowanej Surowicy” z krwi pacjenta, a więc surowicy zawierającej nowo powstałe białka ochronne,
– Wstrzyknięcie surowicy wytworzonej z krwi pacjenta w chory staw lub okolice zmienionego zapalnie nerwu – 1-2 razy w tygodniu,
– W terapii Orthokine stosuje się specjalistyczne oraz opatentowane strzykawki EOT II, które produkuje się w Niemczech w ściśle kontrolowanych warunkach,
– Czas, w którym utrzymują się dobre efekty kliniczne terapii Orthokine, wynosi ponad dwa lata,
– W Polsce terapia dostępna jest tylko w wybranych i licencjonowanych ośrodkach,
– Koszty terapii nie podlegają rozliczeniom z ubezpieczenia zdrowotnego i są ponoszone indywidualnie przez pacjenta.
Artroza – zwyrodnienia stawów:
Artroza jest chorobą zwyrodnieniową stawów – jest ona efektem procesów biologicznych mechanicznych. Choroba ta może mieć wiele przyczyn, m.in. predyspozycje genetyczne, nadwaga, ciężka praca czy intensywnie uprawiany sport. Artroza może powodować zmiany w strukturze stawu, ograniczając jego funkcje ruchowe. Zostaje uszkodzona chrząstka stawowa, pojawia się stwardnienie kości w warstwie podchrzęstnej, a także tworzą się wyrośle kostne oraz torbiele podchrzęstne. Pojawiają się także zaburzenia funkcji błony maziowej.
Proces zwyrodnienia stawów może mieć początek już drugiej i trzeciej dekadzie życia. Szacuje się, że u około 50% osób po 30-tce w Polsce występują zmiany degeneracyjne. W przypadku osób starszych, powyżej 60 roku życia, także problem dotyka około połowy osób w tym wieku. Początki artrozy mogą być bezobjawowe. Pierwszy sygnał rozwijającej się choroby to zmęczenie kończyn oraz ogólne uczucie zmęczenia. Najwcześniejszy objaw towarzyszący chorobie zwyrodnieniowej stawów to ból, który nasila się w trakcie ćwiczeń oraz wysiłku. Z biegiem czasu ruchomość stawów się pogarsza, zaczynają się pojawiać się przykurcze zgięciowe, a ból dokucza również w nocy. Charakterystyczny objaw artrozy to powiększanie się i zniekształcenie obrysów chorego stawu. Zwyrodnienia stawów najczęściej dotyczą stawów kolanowych oraz biodrowych.
Postęp w medycynie oraz badania powodują, że lekarze coraz lepiej rozumieją biologiczne przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawów. Obecnie wiadomo, że artroza nie jest tylko mechanicznym zużyciem chrząstek, ale złożoną chorobą, która może dotknąć każdego. Kluczową rolę w rozwoju tej choroby odgrywa agresywny białkowy mediator interleukina-1 (IL-1), który jest odpowiedzialny za pobudzanie zapalenia stawów.
Terapia Orthokine, polega na podaniu pacjentowi białka ochronnego, antagonisty receptora interleukiny-1 (IL-1Ra), w roztworze surowicy wyprodukowanym z krwi tego pacjenta.
Ból pleców:
Bóle pleców są jedną z bardziej powszechnych przyczyn wizyt u lekarza. Dolegliwość ta może poważnie ograniczać codzienne funkcjonowanie, jednocześnie istotnie degradując jakość życia. Przyczyny bólu pleców mogą być różne i mogą się wiązać z chorobami narządu ruchu oraz w efekcie urazów kręgosłupa. Ból pleców może pojawiać się również o osób, które zaniedbują aktywność fizyczną ? plecy tracą elastyczność, słabiej amortyzując wstrząsy i obciążenia, np. nadwagę.
Innymi, częstymi przyczynami bólu pleców może być wypadnięcie lub protruzja krążka międzykręgowego kręgosłupa (dysku), który poprzez uciskanie nerwu wywołuje jego proces zapalny i potencjalnie zaburzenia neurologiczne.