Złamania w obrębie struktur kostnych stawu skokowego w większości przypadków pociągają za sobą konieczność unieruchomienia, a często również interwencji chirurgicznej. Pacjent narażony jest na niepożądane skutki w postaci obrzęków, ograniczeń ruchomości , niemożliwości obciążania kończyny oraz ograniczeń funkcjonalnych. Po zakończonym unieruchomieniu konieczne jest wdrożenie specjalistycznej rehabilitacji.
W zależności od m.in.: komplikacji, sposobu leczenia i rozległości złamania postępowanie rehabilitacyjne będzie zróżnicowane oraz dopasowane indywidualnie do Pacjenta. Fizjoterapię można podzielić na 3 etapy.
W początkowym etapie należy zwrócić szczególną uwagę na:
> Ochronę miejsca urazu, całkowite, bądź częściowe odciążanie przy pomocy kul.
> Naukę poruszania przy pomocy kul.
> Ćwiczenia ogólne dla pozostałych struktur kończyny dolnej w celu zapobiegania zanikom mięśniowym.
> Działania wspomagające: przeciwobrzękowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz wspomagające proces gojenia się kości i tkanek miękkich. W tym celu pomocne będzie zastosowanie: laseroterapii, pola magnetycznego, krioterapii.
Drugim etapem działania będzie obciążanie kończyny oraz doskonalenie jej pod kątem funkcji, na co składa się:
> Zwiększanie zakresu ruchomości w stawach.
> Mobilizacja blizn i stawu skokowego.
> Kontynuacja lub rozpoczęcie stopniowego obciążania kończyny.
> Reedukacja chodu.
> Zwiększenie siły mięśniowej.
> Działania wspomagające trofikę tkanek oraz gojenie.
Ostatnim etapem jest przygotowanie pacjenta do aktywności sportowych i rekreacyjnych. Etap ten obejmuje:
> Ćwiczenia propriocepcji, równowagi i stabilności stawu.
> Doskonalenie stereotypu chodu i biegu.
> Wprowadzanie elementów dyscyplin sportowych.
> Wzmacnianie siły mięśniowej pod kątem określonych funkcji i aktywności.