Rekonstrukcje więzadeł stawu skokowego i podskokowego
Przewlekła niestabilność stawu skokowego i podskokowego jest z reguły wynikiem przebytego urazu, wskutek którego dochodzi do uszkodzenia więzadeł stabilizujących staw. W przypadku stawu skokowego najczęściej ulega uszkodzeniu więzadło strzałkowo-skokowe przednie (ATFL). Drugim więzadłem narażonym na częste uszkodzenia jest więzadło strzałkowo-piętowe (CFL). W tego typu urazach, w przypadku wygojenia się tych tkanek, z wydłużeniem pojawia się utrwalona, przewlekła niestabilność, co prowadzi do pojawienia się dolegliwości bólowych i tendencji do ponownych skręceń. Dodatkowo, przewlekła niestabilność stawu skokowego może powodować rozwój choroby zwyrodnieniowej. Dlatego objawowa przewlekła niestabilność stawu skokowego powinna być leczona operacyjnie.
Najczęściej rekonstrukcji wymaga więzadło strzałkowo-skokowe przednie (ATFL).
W zależności od rozległości uszkodzenia, stanu tkanek, wieku i aktywności fizycznej Pacjenta, stosuje się różne techniki operacyjne. W większości przypadków dobre wyniki daje operacja Broestroma, polegająca na duplikacji i wzmocnieniu przedniego więzadła strzałkowo- skokowego przedniego. Coraz popularniejsza staje się modyfikacja tej operacji, wykonywana artroskopowo.
Czasami konieczne są bardziej rozległe operacje, w których zastępuje się zerwane więzadło innymi tkankami pacjenta. Najczęściej stosuje się do tego celu ścięgno mięśnia smukłego i półścięgnistego.
Rzadziej zachodzi konieczność rekonstrukcji więzadła strzałkowo-piętowego (CFL). Wyjątkowo rzadko naprawy wymaga więzadło trójgraniaste.
Bardzo poważnym uszkodzeniem więzadłowym stawu skokowego jest rozerwanie więzozrostu piszczelowo-strzałkowego. Tworzą go trzy więzadła: piszczelowo-strzałkowe przednie i tylne oraz więzadło międzykostne. W przypadku stwierdzenia niewydolności więzozrostu konieczne jest leczenie operacyjne w trybie pilnym. Stosuje się stabilizację więzozrostu za pomocą śrub lub z użyciem implantu Tightrope.
Po operacji rekonstrukcji więzadeł stosuje się unieruchomienie kończyny, a następnie musi być przeprowadzona specjalistyczna rehabilitacja.