Blizna to pojęcie bardzo szerokie i nie dotyczy ono tylko aspektu estetycznego, ale także wzajemnej ruchomości tkanek znajdujących się w warstwie podskórnej. Wszystkie tkanki przecięte podczas zabiegu operacyjnego podlegają procesowi przebudowy, dlatego proces mobilizacji blizn powinien być prowadzony wielowymiarowo. Pozornie z zewnątrz zagojona blizna, wewnątrz ulega nadal ciągłej przebudowie, proces ten można usprawnić i przyspieszyć przez odpowiednią fizjoterapię.
Mobilizację tkanek miękkich związanych z blizną rozpoczynamy w momencie wygojenia rany pooperacyjnej i zdjęciu szwów, zwykle ma to miejsce ok. 3-4 tyg. po zabiegu. Warunkiem koniecznym podczas terapii są suche ręce terapeuty i sucha skóra pacjenta, nie stosuje się środków poślizgowych jak przy masażu klasycznym. W celu mobilizacji blizn wykorzystuje się techniki pośrednie takie jak: rolowanie skóry w okolicy blizny i rozciąganie blizny, a także bezpośrednie: rolowanie dynamiczne blizny, trakcja, przesuwanie, rozciąganie, przełamywanie i uwalnianie.