Kość skokowa wraz z dalszym odcinkiem kości piszczelowej oraz kości strzałkowej wchodzi w skład stawu skokowego. Na kości tej nie występują przyczepy mięśniowe, a większość jej powierzchni pokrywa chrząstka stawowa. Złamanie kości skokowej należy do najcięższych urazów okolicy stopy.
Przyczyny:
Najczęściej przyczyną złamań kości skokowej jest wypadek komunikacyjny lub upadek z wysokości i w większości przypadków dotyczą szyjki i bloczka kości skokowej.
Rozpoznanie:
Do podstawowych objawów zalicza się duży obrzęk okolicy stawu skokowego, zasinienie okolicy bocznej i przyśrodkowej pięty, niemożność obciążenia kończyny i ból podczas próby wykonania ruchu w stawie skokowym lub podskokowym. Podstawowym badaniem wykonywanym po klinicznym zbadaniu stopy przez lekarza jest RTG, choć służy ono jedynie wykryciu złamania. W większości przypadków celem zaplanowania odpowiedniego postępowania konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej. Na jej podstawie ocenia się tzw. przemieszczenie odłamów i kwalifikuje pacjenta do odpowiedniego leczenia.
Leczenie:
Przy braku przemieszczenia odłamów można unieruchomić kończynę w opatrunku gipsowym na około 8-10 tygodni. Istnienie przemieszczenia wymaga pilnego leczenia operacyjnego. Operacje kości skokowej są trudne technicznie i wymagają odpowiedniego doświadczenia ze strony operatora oraz przygotowania sprzętowego szpitala. Dobre nastawienie złamania, a przez to możliwość podjęcia prawidłowej funkcji przez staw skokowy możliwe jest po wykonaniu dosyć rozległych dostępów operacyjnych do kości skokowej. Do zespolenia najczęściej używa się kaniulowanych wkrętów i odpowiednio domodelowanych płytek tytanowych produkowanych specjalnie do tej kości. Zarówno po leczeniu zachowawczym jak i operacyjnym bardzo ważnym elementem terapii jest odpowiednia rehabilitacja, która pozwala na przywrócenie optymalnej funkcji kończyny. Ważnym problemem występującym w złamaniach kości skokowej (nawet tych leczonych szybko i prawidłowo) jest możliwość wystąpienia tzw. jałowej martwicy tej kości. Dochodzi do niej nawet u 80-100% pacjentów z cięższymi postaciami złamań, a spowodowana jest uszkodzeniem ukrwienia kości skokowej przez uraz. Innym nie mniej ważnym następstwem tych urazów są powstające zmiany zwyrodnieniowe stawu skokowego i stawów stopy.