Jest jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się dzieci między 2 a 5 rokiem życia do badania przez ortopedę. Reimers ocenia, iż problem ten dotyczy około 42% dzieci między 3 a 5 rokiem życia. Jest uważana powszechnie za fizjologię u dzieci w wieku przedszkolnym.
Nieprawidłowe ustawienie stóp jest często stwierdzane przez pediatrów w trakcie bilansów 2-latka oraz 4-latka. Często rodzice sami niepokoją się wyglądem stopy i sposobem ustawiania jej przez dziecko w trakcie chodzenia. W badaniu klinicznym stwierdza się obniżenie łuku podłużnego stopy, która jest miękka, niebolesna, całkowicie korygująca się bez przykurczu ścięgna Achillesa.
Dzieci, u których wygląd stopy budzi wątpliwości powinny być zbadane przez ortopedę, celem wykluczenia innych, cięższych wad stopy.
W wypadku dzieci przedszkolnych stopa płasko-koślawa nie wymaga leczenia. Staheli i inni autorzy zwracają uwagę, iż w większości przypadków objawy obniżenia łuku podłużnego stopy wycofują się bez interwencji. Nieprawidłowości utrzymują się u około 2,6% nastolatków.
Stopy płasko-koślawe utrzymujące się u młodzieży szkolnej wymagają interwencji leczniczej – ćwiczeń korekcyjnych i ewentualnego stosowania wkładek.
Leczenie operacyjne jest wskazane jedynie w przypadkach gdy nie ma powodzenia po ćwiczeniach, stopa jest bolesna, pacjent chodzi na wewnętrznych krawędziach stóp lub w przypadku pojawienia się przykurczu ścięgna Achillesa.
Zabiegi operacyjne obejmują założenie implantu podskokowego w przypadkach lżejszych, aż po artrodezę z wydłużeniem ścięgna Achillesa w przypadkach cięższych.