Rehabilitacja rozpoczyna się przed operacją. Zadaniem jej jest m.in.: wzmocnienie mięśni kończyn dolnych i górnych, nauka chodu przy pomocy kul oraz nauka postępowania we wczesnym okresie po operacji.
Przez pierwsze tygodnie po operacji pacjent jest zaopatrzony w gips podudziowy, porusza się za pomocą kul, bez obciążania operowanego stawu. W tym czasie należy wykonywać ćwiczenia zalecone przez fizjoterapeutę. Po decyzji lekarza gips zamieniany jest na specjalny but typu Walker i wówczas należy rozpocząć rehabilitację. W trakcie fizjoterapii wykonywana jest terapia tkanek miękkich, mobilizacja blizny oraz rozluźnianie mięśni. Wprowadza się stopniowe obciążanie kończyny operowanej, tak aby po zdjęciu Walkera pacjent w pełni obciążał nogę. Kolejny etap to reedukacja chodu, polegająca na przywróceniu prawidłowego wzorca chodu i równomiernego obciążania nóg. Kolejne elementy procesu usprawniania to odbudowa zakresu ruchu stawu skokowego i stopy oraz ćwiczenia stabilizujące i wzmacniające mięśnie. Terapię manualną i ćwiczenia wspomagają zabiegi fizykalne, których celem jest działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe oraz przyspieszające procesy gojenia. Ostatnim etapem rehabilitacji są ćwiczenia dynamiczne (trucht, skoki), ich intensywność jest odpowiednio dopasowana do możliwości pacjenta. Długość procesu rehabilitacji zależy od wielu czynników m.in. wieku i sprawności fizycznej pacjenta oraz zaangażowania pacjentów w proces usprawniania.