Ścięgno Achillesa jest bardzo podatne na kontuzje, mimo iż jest największym ścięgnem w ludzkim ciele i należy do jednych z najsilniejszych. Wśród kontuzji, na które narażone jest ścięgno Achillesa bardzo powszechnie występującym jest zapalenie ścięgna Achillesa. Do objawów należy ból, wystąpienie opuchlizny i zaczerwienienia, trudności w stawaniu na palcach, sztywność nad piętą oraz bardzo duża tkliwość na dotyk. Zapalenie ścięgna Achillesa wymaga leczenia i interwencji lekarskiej, gdyż nieleczone może spowodować poważne powikłania lub doprowadzić do tego, że ścięgno zostanie naderwane lub całkowicie zerwane. Może doprowadzić także do poważnych zmian w strukturze ścięgna i jego ogólnego osłabienia.
W pierwszym etapie leczenia rekomendowane jest ograniczenie aktywności ruchowej oraz brak obciążenia kończyny dolnej. Stosowana jest także specjalna opaska uciskowa powodująca ściskanie ścięgna i zmniejszanie obrzęku. Warto zastosować także różnego rodzaju maści przeciwzapalne oraz zimne okłady, jednak należy pamiętać by nie przykładać lodu bezpośrednio do skóry, by nie dopuścić do odmrożenia. Dobre rezultaty daje również masaż, który wspomaga krążenie i poprawia przez to ogólny stan ścięgna Achillesa.
Gdy powyższe leczenie nie daje zadowalających rezultatów i dojdzie do zerwania ścięgna jedynym rozwiązaniem jest operacja ścięgna Achillesa. Musi to jednak zostać omówione z lekarzem specjalistą, na podstawie szczegółowego wywiadu lekarskiego popartego badaniami diagnostycznego takimi jak rezonans magnetyczny lub badanie USG, na podstawie których wybrana zostaje metoda operacyjnego leczenia ścięgna Achillesa. Najczęściej są to zabiegi przezskórne. Po zabiegu chirurgicznym kończyna musi zostać unieruchomiona celem stabilizacji. Natomiast późniejszym bardzo ważnym elementem jest rehabilitacja poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia pod okiem fizjoterapeuty. Celem jest szybsza rekonwalescencja, szybszy powrót do zdrowia i do pełnej aktywności fizycznej.